حرف‌های پرویز فلاحی‌پور درباره حق اعتراض و حفظ تمامیت ارضی کشور
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۳۴۳۷۰
پرویز فلاحی‌پور، بازیگر سینما و تلویزیون معتقد است، برای حفظ تمامیت ارضی کشور، وقتی‌که مردم ناراحتند نباید بنزین در آتش ریخت. این بازیگر که تاکید دارد با هرج و مرج مخالف است، می‌گوید اعتراض حق مردم است اما هر اعتراضی هم فقط در چارچوب ایرانی یکپارچه معنا دارد.
پرویز فلاحی‌پور در گفت‌وگویی با ایسنا درباره تاکید بر حفظ تمامیت ارضی کشور در شرایط موجود به نکاتی اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این بازیگر گفت: من پیش از شلوغی‌ها در یک پست اینستاگرامی‌ام مطلبی را گذاشته بودم، قبل از اینکه کار به اینجا کشیده شود و اوضاع ناآرام شود اما متاسفانه هیچکس توجهی نکرد. به نظرم حفظ تمامیت ارضی دست همه ما از جمله سیاست‌گذاران است. نباید کاری کرد که چهار طرف کشور ناآرام شود و به اصطلاح بنزین در آتش ریخته شود. به هر دلیلی مردم ناراحت هستند. خود من از گرانی و تورم بسیار ناراحتم ولی از طرفی هم می‌بینم تحریم‌های آمریکا بی‌اثر نبوده و نیست، یعنی در واقع نقش اصلی را آنها بازی می‌کنند که الان هم نظاره می‌کنند. با تمام این تفاسیر من به عنوان یک هنرمند در حال فکر کردن هستم که چه چیزی درست است، چون واقعا وضعیت گیج‌کننده‌ای است. بسیار ناراحتم و دنبال راه چاره می‌گردم، هرچند که اگر راه چاره هم بدهم کسی به حرفم گوش نمی‌دهد.
اعتراض حق مردم است اما مخالف هرج و مرجم
فلاحی پور با ذکر مثالی به سخنانش ادامه داد: زمانی که دو نفر با هم دعوا می‌کنند، قبل از اینکه بینی یکدیگر را بشکنند باید به فکر چاره باشند نه اینکه وقتی همدیگر را زدند، کینه‌ای به وجود آمد، هر دو طرف مضروب و مجروح شدند و ...
او درباره سخن رییس جمهور درباره به رسمیت شناختن حق اعتراض گفت: من خودم شخصا آقای رئیسی را به عنوان رئیس جمهور کشور دوست دارم. به هرحال آنها که مردم را دوست دارند و فکر می‌کنند که هر کسی در این مملکت حق زندگی دارد و شهروند این مملکت است، باید کاری کنند. یکسری‌ها هم هستند که به هر طریقی خودشان را به آن طرف مرزها رسانده‌اند و پناهنده شده‌اند یا توانایی زندگی در آن طرف را داشته‌اند. من روی صحبتم با آنها نیست که الان از آن طرف مرزها حرف می‌زنند، با کسانی هستم که در این مملکت زندگی و با مشکلات همین سرزمین دست و پنجه نرم می‌کنند و فکر می‌کنم در این مملکت حق دارند. نماینده‌های مردم باید با مردم باشند. فرقی نمی‌کند، تمام مسئولان باید در مملکت با مردم باشند. البته تاکید می‌کنم که من با هرج و مرج مخالفم اما به هرحال اعتراض حق مردم است.
وی سپس به تورم در جامعه اشاره کرد و گفت: واقعا گرانی‌ها، تورم، اجاره‌خانه‌ها و تمام این مشکلات باعث شده مردم در تنگنا قرار بگیرند. ما می‌دانیم که همه مردم در رفاه نیستند. وقتی برای یک کیلو مرغ باید ۸۵ هزار تومان پول بدهیم واقعا دشوار است. تحریم‌های آمریکا قطعا بی‌اثر نیست چون واقعا تحریم‌ها وحشتناک شده است. از طرفی رژیم اسرائیل و کشورهایی که ما و مملکتمان را دوست ندارند هم بی‌تاثیر نیستند. من تمام این مسائل را می‌دانم اما شاید بسیاری از مردم برخی مسائل را در نظر نگیرند و بگویند دروغ است و با خودشان بگویند چرا در این مملکت افرادی هستند که این همه پول اختلاس می‌کنند اما مقابل آنها گرفته نمی‌شود. حرف‌هایی که به گوش مردم می‌رسد یا شایعه است و یا درست است. اگر درست است باید یقه آقایانی را که این کارها را می‌کنند بگیرند. به عنوان مثال نمی‌شود گفت اگر یقه فلانی را بگیریم مملکت بر هم می‌ریزد، یا اگر به آقای فلانی بگویید بالای چشمتان ابرو است مملکت بر هم می‌ریزد. الان مملکت بر هم ریخته بیایید کاری بکنیم.
در این زمینه بخوانید:
* امیر پارسی: تا آخر عمر بر «تمامیت ارضی» تاکید داریم
* بهزاد فراهانی: ترس از نفوذ تجزیه‌طلبان در مطالبات مردم/ خواسته مردم زندگی مطلوب و عدالت است
بیایید راه حلی پیدا کنیم
این بازیگر بار دیگر تاکید کرد: من هم از این ناآرامی‌ها ناراحتم و بیشتر از این نگرانم که مردم به جان هم افتاده‌اند. فرقی نمی‌کند روحانی در این مملکت ایرانی است و کارگر و مهندس و کارخانه‌دار و کسی هم که در خیابان شیشه پاک می‌کند، آن هم یک ایرانی است. همه ما ایرانی هستیم. این اتحاد را چه کسی باید به وجود بیاورد؟ طی چند سال اخیر متاسفانه در این مملکت شاهد چند دستگی بوده‌ایم، این چند دستگی‌ها را چه کسی باید از بین ببرد؟ من به یک موسسه خیریه رفته بودم که سر در آن نوشته شده بود "هر که از راه برسد از ایمانش نپرسید نانش دهید" این کلام بزرگان ماست، ما چه کار به عقیده یک آدم داریم، باید شکمش را سیر کنیم، چون او یک ایرانی است و در همین مملکت زندگی می‌کند، حالا متاسفانه با منِ نوعی و مسوول هم‌عقیده نیست. البته این حرف‌های من همه مثال است. به هرحال مشکلات زیاد است. مردم یا حرف می‌زنند یا سکوت می‌کنند که باز هم دو دستگی ایجاد می‌شود.
فلاحی‌پور گفت: یک نفر مثالی برای من زد و آن این بود که وقتی دو نفر با هم دعوا می‌کنند، یک نفر را می‌بینید که عقب ایستاده که وقتی می‌گوییم برویم جلو و جدایشان کنیم، می‌گوید خیر بالاخره یکی از آنها خسته می‌شود. این تفکر غلط است، اگر این طور باشد، کم کم آتش شعله‌ورتر می‌شود و دیگر هیچ آتش نشانی نمی‌تواند آن را خاموش کند. من دلسوزانه حرف می‌زنم. تاکنون هم حرفی نزده‌ام یا پستی نگذاشته ام که به نفع این طرف باشد یا آن طرف اما واقعا دلم می‌سوزد و نمی‌دانم پشت این جریان‌ها چیست. اینکه یک عده در خیابان‌ها کشته می‌شوند فرقی نمی‌کند از هر دو طرف، به هرحال آزرده خاطر می‌شویم و دلمان می‌سوزد. از طرفی هم اقتصاد کشورمان خوابیده است و طی همین دو هفته‌ای که اوضاع ناآرام شده می‌بینیم که چقدر دلار بالا رفته است. تمام این اتفاقات به ضرر ماست پس باید راه حلی پیدا کنیم و راه‌حل این است که به عنوان «قدرتمند» به دیگران نگاه نکنیم. اگر مسئولی در این مملکت کار می‌کند، آن هم جزو مردم است. فکر نکند چون میزی دارد جدای از مردم است و به مردم به دید حقارت نگاه کند. مردم از این اتفاقات ناراحت و احساساتی می‌شوند و در نهایت همین اوضاعی که الان شاهد آن هستیم به وجود می آید.
در این زمینه بیشتر بخوانید:
* هشدار حامد بهداد درباره"زمزمه بدخواهان برای تجزیه ایران"
* سیروس همتی: کم‌توجهی مردم را دلگیر کرده است/ اعتراض‌ها رنگ و بوی تجزیه‌طلبی نداشته و نباید داشته باشد
* احمد نجفی: کسی جرات ندارد چشم طمع به این مملکت داشته باشد
فلاحی‌پور در پایان صحبت‌هایش خاطرنشان کرد: اگر همان زمانی که من به عنوان یک هنرمند متنی در صفحه شخصی‌ام گذاشتم که قبل از ناآرامی‌ها بود، یک نفر ما را آدم حساب می‌کرد، شاید این اتفاقات نمی‌افتاد. من دوست دارم همیشه به نفع مردم تمام شود چون همه را جزو مردم می‌دانم. هیچ کس خارج از ایران به این مملکت نیامده است، چه روحانی و چه غیرروحانی، چه کارگر همه جزو مردم هستند. ما فکر امنیت کشور و دلسوز کشورمان هستیم و دوست داریم امنیت برقرار باشد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: پرویز فلاحی پور حفظ تمامیت ارضی فلاحی پور آن طرف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۳۴۳۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵ معلم از ۵ دهه سینمای ایران؛ از پرویز فنی‌زاده تا رضا عطاران
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در دهه پنجاه مهم‌ترین شمایل معلم پرویز فنی‌زاده در «رگبار» بود و در اواخر این دهه فرامرز قریبیان در «جنگ اطهر» نقش معلم انقلابی را ایفا کرد. شاید بتوان گفت تنها در دهه شصت تعداد قابل توجهی کاراکتر معلم به فیلم‌های ایرانی راه پیدا کردند؛ از خسرو شکیبایی در فیلم «رابطه» تا هما روستا در فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» و علی نصیریان در «جاده‌های سرد» و مجید مجیدی در فیلم «شنا در زمستان»، چند نمونه از پرداختن سینمای دهه شصت به شخصیت‌های معلمند. از دهه هفتاد از تعداد فیلم‌هایی که معلم‌ها در آنان نقش محوری ایفا می‌کردند، کاسته شد. آنچه پیش رو دارید مروری است بر ۵معلم به‌یادماندنی سینمای ایران در طول ۵دهه.
دهه پنجاه؛ آقای حکمتی (پرویز فنی‌زاده در فیلم «رگبار»)
به‌یادماندنی‌ترین تصویر معلم در سینمای قبل از انقلاب که معمولا عنایتی به حرفه معلمی نشان نمی‌داد. در فیلم «رگبار» آقای حکمتی معلمی است که به محله‌ای در جنوب شهر آمده است. مدرسه مهم‌ترین و محوری‌ترین لوکیشن فیلم «رگبار» است و فیلمساز تصویری دقیق و پرجزئیات از فضای آموزشی مدارس در ابتدای دهه پنجاه ارائه می‌دهد. اداره‌کردن کلاسی شلوغ با پسربچه‌هایی شیطان مهم‌ترین مشکل آقای حکمتی در نیمه اول فیلم است. فیلم با علاقه‌مندی آقای حکمتی به عاطفه، خواهر یکی از دانش‌آموزان، وارد فضایی عاطفی می‌شود و درنهایت هم با انتقال از مدرسه و ترک محله به پایان می‌رسد. معمولا به انبوه تمثیل‌ها و استعاره‌ها در فیلم «رگبار» اشاره می‌شود و آنچه کمتر به آن توجه شده، تصویر ملموس معلمی است که نمی‌خواهد تن به آنچه هست بدهد. آقای حکمتی یکی از ملموس‌ترین غریبه‌هایی است که نویسنده و کارگردان «رگبار» در طول دوران فعالیت هنری‌اش آفریده است.
دهه۶۰؛ بیژن امکانیان در «دبیرستان»
علی ناصری، معلم زیست‌شناسی در فیلم «دبیرستان» (۱۳۶۶) با ایفای نقش بیژن امکانیان، در دهه‌ای که تعداد زیادی از شخصیت‌های سینمای ایران معلم بودند، به چند دلیل شاخص و به‌یادماندنی است؛ معلمی که خود سابقه اعتیاد داشته و مثل بیشتر معلم‌های سینمای ایران در دهه شصت آرمانگراست و می‌کوشد شاگردانش را از دام اعتیاد بیرون بکشد. فیلم به‌عنوان ملودرامی تلخ، یکی از موفق‌ترین آثار سینمای ایران در دهه شصت است که سال۶۶ سینماروهای زیادی را در شهرستان‌ها جذب سینما کرد. شخصیت سمپاتیک معلم و نحوه برخورد و تعاملش با شاگردان و چهره بیژن امکانیان به‌عنوان یکی از بازیگران مهم دهه شصت، تصویری از «دبیرستان» برای سینماروهای دهه شصت ساخت که دوست‌داشتنی و تأثیرگذار بود.
رامین پرچمی در «ضیافت»(۱۳۷۴)
رامین پرچمی در فیلم «ضیافت» تنها کسی از رفقای دبیرستانی است که از محله‌اش نمی‌رود و نخستین نفری هم هست که به کافه ماطاووس می‌آید تا به عهدی که سال‌ها پیش با رفقا بسته‌اند وفادار باشد. بین شخصیت‌های فیلم «ضیافت»، رامین پرچمی معلم است؛ معلمی که سطح زندگی‌اش از همه رفقا پایین‌تر است و ازدواج نکرده و راز علاقه‌اش به منیر خواهر عبد(پارسا پیروزفر) را هم مکتوم نگاه داشته است. در فیلمی که فرصت کافی برای پرداختن به همه حاضران در کافه ماطاووس ندارد و از نیمه دوم بیشتر بر علی یزدانی (فریبرز عرب‌نیا) و رامین (بهزاد خداویسی) متمرکز است، شخصیت رامین پرچمی به‌عنوان معلمی شریف بیشتر در یادها می‌ماند؛ معلمی که پاسدار رفاقت است و گذشته را فراموش نکرده است.
رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع»۱۳۸۹
تصویری طنز آمیز از معلم در فیلمی کمدی که پرفروش و پرتماشاگر از کار درآمد. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» تصویری از معلم در سینمای ایران به نمایش می گذارد که مسبوق به سابقه نبود.مدیر یک مدرسه دخترانه خصوصی با ورود آقایان به مدرسه خود شدیداً مخالف است، اما وقتی دبیر شیمی دانش آموزان المپیادی به علت زایمان، شش ماه مرخصی می‌گیرد، مجبور می‌شود تا یک دبیر جایگزین به دبیرستان بیاورد؛ ولی تلاش وی برای یافتن دبیر المپیاد زن در میانه سال تحصیلی بی‌فایده است و وی مجبور است یک مرد را به عنوان تنها گزینه بپذیرد تا از رقابت المپیاد جا نماند اما ورود این آقای معلم مجرد و بی‌دست‌وپا، و شیطنت دختران دانش‌آموز، و تجرد خانم مدیر جدی و بداخلاق که تا به حال خواستگاری نداشته، باعث ایجاد اتفاقات بسیار خنده داری می‌شود. دختران دانش‌آموز دست به یکی کرده و با کمک پدر یکی از دانش آموزان، اردویی را تدارک می‌بینند تا این دو مجرد میانسال را در روبه‌روی یکدیگر قرار دهند. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» یکی از بامزه ترین شخصیت های معلم سینمای ایران را ساخته است.
۲۲۰۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901599
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت